Medische misser
Uitleg medische misser oftewel medische kunstfout
De medische kunstfout, medische misser, verkeerde diagnose is het een fout of een complicatie?
Het zal je maar gebeuren, je kindje gaat het ziekenhuis in om een krom staande vinger te corrigeren. Het was een ieder duidelijk dat de operatie aan die kromme vinger moest geschieden maar hoe onbegrijpelijk ook….de chirurg pakt de verkeerde vinger waardoor een gezonde vinger onnodig beschadigd wordt. En dan? De ouders stellen het ziekenhuis aansprakelijk en de aansprakelijkheidsverzekeraar….wijst de aansprakelijkheid af. Argument is dat de moeder maar de goede vinger had moeten aanwijzen.
Dit is een zaak die daadwerkelijk is gebeurd. Natuurlijk was deze stelling onhoudbaar voor de verzekeraar en kwam de aansprakelijkheid snel rond, maar het geeft maar eens te meer de houding weer van medische verzekeraars. De voornaamste verzekeraars van de ziekenhuizen en medici zijn Centramed, Medirisk en de VVAA.
Helaas zijn dit geen fijne clubs. Ik zal u uitleggen waarom het zo vaak misgaat.
De meeste medici betalen een verzekeringsom welke afhankelijk is van de schade die het vorig jaar is uitgekeerd aan letselschadeclaims. Is er weinig betaald dan….betalen de medici ook weinig premie. Een reden temeer om extra afwijzend te doen als iemand een medicus aanspreekt op een beroepsfout oftwel een medische kunstfout. In de praktijk gebeurt dit dan ook veelvuldig.
Aan het ziekenbed wil de medicus nog wel eens zijn fout erkennen. Hij betuigt hier spijt, maar als de formele aansprakelijkheidsstelling binnen rolt dan is het ineens geen fout meer maar een complicatie. En een complicatie leidt niet tot aansprakelijkheid, aldus de verzekeraars.
Medirisk en Centramed zijn kampioen in het afhouden en afwimpelen van letselschadeclaims. Ik durf gerust te stellen dat een letselschadebureau 8 van de 10 zaken verliest omdat het bewijs niet rond te krijgen is.
De medische fout controleerbaar, ja dat kan:
Het ziekenhuis neemt alle operaties digitaal op en bewaart deze opnames 5 jaar. De opnames zijn vertrouwelijk en kunnen niet gebruikt worden voor andere doeleinden zonder toestemming van de patiënt. De patiënt geeft toestemming dat er opnamen gemaakt worden ter bescherming van zijn juridische positie. Gaat het fout dan kan een expert precies zien wat er gebeurde, wat er gezegd werd en of er sprake is van een fout of een complicatie. Met de huidige stand van de digitale technieken is dit een fluitje van een cent.
Ziekenhuizen staan negatief tegenover dit soort voorstellen net als verzekeraars omdat ze ineens een storm aan ….terechte claims op hun dak kunnen krijgen. Tja, en dan moet de premie omhoog en dat wil toch niemand? De tarieven van de gezondheidszorg gaan toch wel omhoog. We hoeven maar te kijken naar hetgeen er de afgelopen jaren allemaal weer negatief veranderd is. Ik ben van mening dat een slachtoffer liever de zekerheid heeft dat de operatie juist is verricht dan dat hij diens hele leven over de aansprakelijkheid in onzekerheid verkeert en een oneerlijke juridische strijd in moet gaan zoals dat tot op de dag van vandaag het geval is.
De ziekenhuizen willen nog niet aan het opnemen van operaties. De angst dat gesprekken van het personeel in het openbaar komen of dat het tot extra claims zal leiden, zorgt ervoor dat ziekenhuizen dit afhouden. De angst dat de gesprekken in het openbaar komen zijn pure onzin. De opname van de operatie c.q. de behandeling wordt immers pas actueel als er iets fout is gegaan en de toedracht onderzocht dient te worden. Dat personeel grapjes maakt tijdens een operatie weet toch iedereen en dit wil zeker niet zeggen dat het personeel hierdoor onzorgvuldig zou handelen.
Victory is voorstander van het opnemen van operaties en SEH behandelingen.
Adagium bij medische missers
In dubio abstine of in dubiis abstine is een Latijnse uitdrukking, die betekent ‘bij twijfel dient u zich te onthouden van een oordeel’ of kortweg ‘bij twijfel niets doen’. De term vormde reeds een principe binnen het Griekse en Romeinse recht en ook binnen het huidige recht vormt het vermoeden van onschuld (in dubio pro reo; “bij twijfel wordt besloten in het voordeel van de beschuldigde”) een belangrijk grondprincipe.
Binnen het medisch jargon wordt het gebruikt om aan te geven dat een arts die aarzelt of een bepaalde ingreep of interventie zin heeft in een bepaald geval, deze ingreep beter niet kan doen, om in ieder geval te voorkomen dat de ingreep het erger maakt of dat er vermijdbare complicaties op kunnen treden
Primum non nocere (ten eerste geen kwaad doen, in ieder geval geen kwaad doen) is in het medisch jargon een advies dat artsen steeds in gedachten moeten houden, vooral als ze de keus hebben tussen handelen, met onzeker resultaat, en afwachten.